Wapenporselein behoort tot een van de vele Chinese exportgoederen die vanaf de 17de tot de 19de eeuw werden vervaardigd op vraag van de Europese, en later ook Noord-Amerikaanse, consument. Anders dan bijvoorbeeld kraakporselein, dat in bulk verscheept werd naar het westen, werd het wapenporselein speciaal besteld door leden van de handelscompagnieën of door particuliere handelaren. Voor dit soort Chinees exportporselein op bestelling wordt ook wel de term ‘chine de commande’ gebruikt.
Een ander woord voor wapenporselein is heraldisch porselein, vanzelfsprekend omwille van de specifieke versieringen van heraldische elementen op Chinees porseleinen theeserviezen of Chinese vazen. Hoewel vandaag de dag de term wapenporselein geassocieerd wordt met de Chinese export gaat de traditie van het afbeelden van wapenschilden van belangrijke Europese families, organisaties of instellingen terug tot de middeleeuwen. Een voorbeeld van Europees wapengoed is de Italiaanse majolica uit de renaissance.
Vanaf de Ming-dynastie (1368 – 1644) en doorheen de ganse Qing-dynastie (1644 – 1911) werden Chinese porseleinen theepotten en theekoppen voorzien van Europees wapenschild een basisonderdeel van het elitaire huishouden. In de loop van de 18de eeuw namen de bestellingen tot duizenden toe. Om een 18de -eeuws Chinees porseleinen wapenservies aan te schaffen diende eerst een getrouwe tekening of schildering van het wapen naar China gestuurd te worden. Dan volgde onderhandeling, in samenwerking met een tolk, tussen de klant en de ambachtslieden omtrent de maten, prijzen en gebruikte technieken waarna bij goedkeuring van beide partijen een contract verzegeld werd. De keuzemogelijkheden van decoratie hing uiteraard van de verschillende stijlperiodes. Zowel polychrome glazuurdecoratie, vergulding en blauwwit onderglazuurdecoratie behoorden vaak tot de bestellingen. De achttiende-eeuwse Chinese vaas met wapenschild of Chinese theeservies werd dan in de keizerlijke kiln van Jingdezhen getekend en gebakken. Het hele proces duurde zo tussen de tien tot achttien maanden. Een specialist kijkt naar de kwaliteit van de schilderingen van de wapenschilden, die ofwel het grootste deel van de oppervlakte bedekten maar ook als kleinere emblemen de Chinese porseleinen theepot versierden om een taxatie te maken. Hoewel Chinese porseleinen waren bestemd voor de Europese export haast nooit van merkteken of stempel werden voorzien, is de herkomst toch nog te achterhalen dankzij de identificatie van het wapenschild en soms nog beschikbare documenten waaronder de contracten.
