De vergankelijkheid van kennis van technieken voor het glazuren van Chinese porseleinen vazen en Chinese porseleinen borden zou wel eens het centrale thema kunnen zijn in het verhaal van het ‘sang de boeuf’- of ‘ossenbloed’ glazuur. Het ‘sang de boeuf’ glazuur werd ontwikkeld tijdens de regeerperiode van keizer Kangxi (1662 – 1722) aan het begin van de Qing-dynastie (1644 – 1911) om de beroemde formule die Chinese porseleinkunstenaars onder keizer Xuande (1426 – 1435) te simuleren. Deze formule, waarbij Chinese porseleinen vazen, Chinese theepotten , Chinese schalen of zelfs Chinese urnen met een prachtig rood glazuur bedekt zouden worden raakte tijdens de Jiajing-periode (1522 – 1566) verloren. De vele experimenten, op bevel van keizer Kangxi, resulteerden in verschillende resultaten waaronder ‘sang de boeuf’ dat onder toezicht van Lang Tingji tussen 1705 en 1712 in Jingdezhen tot voltooiing kwam.
De kunst van het maken van Chinese porseleinen vazen met glazuur met de kleur van het bloed van een os was zeer moeilijk te beheersen omwille van het koper dat in een zuurstof afnemende atmosfeer verscheidene keren op hoogvuur gebakken. De hitte van de ovens maakte dat het koper zo moeilijk te controleren was maar de vaklieden uit de vroege 18de eeuw kregen het perfect voor elkaar. Het resultaat was een dik, glanzend dieprood dat vloeiender was dan zijn voorganger uit de Ming-dynastie. Het ‘sang de boeuf’ glazuur op de Chinese Kangxi-vaas liep van dun aan de bovenkant naar dikker beneden en stopte precies voor de voet. Heel af en toe vormden ook strepen paars of turkoois of kreeg de Chinese vaas een groene of geelachtige schijn. Het tragische element van vergankelijkheid kwam aan het einde van de 18de eeuw waar de speciale techniek om de glazuurstroom tijdens het bakken te beheersen verloren ging waardoor de eind 18de-eeuwse- en latere Chinese ‘ossenbloed’ vazen aan voet afgeslepen moesten worden omdat het glazuur erover liep. Dit maakt het wel makkelijker om een Chinese Kangxi-vaas met ‘sang de boeuf’ glazuur te onderscheiden van latere stukken, ook wanneer merktekens en stempels apocrief zijn toegevoegd of afwezig zijn. Een taxateur kan een Chinese Kangxi-vaas met ‘sang de boeuf’ glazuur daardoor een gepaste waardenschatting toeschrijven.
