De vele experimenten van Chinese porseleinkunstenaars tijdens de Qing-dynastie (1644 – 1911) leidde in sommige gevallen tot verassende resultaten. Het door de Fransen genoemde ‘flambé glazuur’, ook wel transmutatieglazuur of ‘yao bian’ genoemd, op Chinese porseleinen vazen en Chinese theepotten is daar een voorbeeld van. In 1722 werd bij het vervaardigen van Kangxi-rood glazuur op Chinees porselein een nieuw glazuureffect bekomen dat een dieprode kleurtoon combineerde met iriserende blauwe, grijze en soms ook bruine en groene strepen en spatten. Onder keizer Yongzeng (1722 – 1735) werd de opdracht gegeven om de klassieke Jun porseleinen vazen uit de Song-dynastie te emuleren waarvan de iriserende kleuren een kenmerk waren. Het Chinese flambé glazuur op Chinese porseleinen vazen was een glazuur dat moeilijk te beheersen van aangezien deze latere Qing-glazuren erg vloeibaar waren bij hoge temperaturen. Vanaf de Qianlong-periode (1735 – 1796) konden de Chinese pottenbakkers uit Jingdezhen de flambé techniek bijzonder goed beheersen wat prachtige resultaten opleverde. De term wordt nog steeds gebruikt door de Jingdezhen-pottenbakkers om Chinese rode monochrome porseleinglazuren op Chinese vazen en Chinese porseleinen schalen te beschrijven. Een expert beoordeeld de Chinese porseleinen vaas met flambé glazuur op basis van de kwaliteit van de vorm, de biscuit en uiteraard het glazuur. Daarnaast werden Chinese porseleinen ‘Mark and Period’ vazen voorzien van merktekens en stempels die de expert helpen met authentieke Chinese porseleinen vazen in flambé glazuur te onderscheiden en zo te schatten.
