De Indonesische kris of keris is een smalle asymmetrische dolk en het meest karakteristieke wapen van Indonesië. De Indonesische kris werd gebruikt als wapen en spiritueel object en zou volgens verschillende legendes magische krachten bezitten. Zo zou de Taming Sari (genoemd naar een Indonesische krijger) de drager van deze Indonesische kris onkwetsbaar maken. In traditionele huizen zou een keris aan de hoofdbalk van het dak worden bevestigd om het huis te beschermen. Dankzij deze ongelooflijke reputatie die deze heldhaftige volksverhalen met zich brachten diende de Indonesische keris dan ook voor het dagelijks gebruik (door mannen en vrouwen) en speciale ceremonies en zijn het erfstukken die van generatie op generatie worden doorgegeven. Vandaag wordt de Indonesische kris gezien als een voorwerp van verering en als statussymbool voor royalty en prominenten autoritaire figuren.
Het ontstaan en de ontwikkeling van de Indonesische kris gaat terug tot de tiende eeuw en verspreiding gebeurde vanaf het eiland Java naar Zuidoost-Azië, onder meer naar Maleisië, Thailand, Brunei en Singapore. De erg gerespecteerde ambachtslieden die kennis van literatuur, geschiedenis en occulte wetenschappen toepasten op hete vervaardigen van de Indonesische kris werden empus (lemmetsmid) genoemd. De Indonesische keris was vooral handig voor gevechten in krappe ruimtes, zoals in een gebouw of in de jungle, waar langere wapens eerder omslachtig zouden zijn.
Indonesische kris bestaat uit drie belangrijke onderdelen: de schede die meestal gemaakt werd uit hout maar soms ook ivoor of goud, het handvat in hout of ivoor en het golvende lemmet. Elke Indonesische kris heeft een uniek golvend lemmet met unieke details die op geen enkel ander zwaard of dolk voorkomen. De eshtetische kwaliteiten van de Indonesische kris worden bepaald door drie principes: dhapur wat de vorm en het ontwerp van het lemmet bepaald, pamor dat gaat over het patroon van de metaalversiering op het lemmet en tangguh wat de leeftijd en de oorsprong van de Indonesische kris bepaald. Het zijn dan ook deze drie parameters die een expert gebruikt om de waarde van de Indonesische kris bepalen.
