Tea-dust porselein is de naam die Europese handelaars gegeven hebben aan Chinees porselein met een monochrome olijfkleurige glazuur. Chinese tea-dust porseleinen vazen werden bestrijkt met een ijzerrijk glazuur dat hoog gebakken werd en langzaam afkoelde waardoor ijzer-of olievlekken verschenen op de oppervlakte van de Chinese tea-dust porseleinen vazen. Hierdoor kregen Chinese tea-dust porseleinen vazen naast de monochrome kleuring een steeds uniek patroon van geelgroene kristalachtige spikkels die afstaken tegen de donkergroene oppervlakte. Dit effect wordt ook wel chayemo-glazuur effect genoemd.
De techniek was al bekend tijdens de Tang-dynastie (618-907) in de provincies Shaanxi en Henan waar het gebruikt werd voor een groot aantal Chinees antiek aarderwerk. Ook tijdens de Ming-dynastie (1368 – 1644) werden Chinese tea-dust porseleinen vazen en Chinese tea-dust schalen op eerder provinciaal niveau vervaardigd. Tijdens de Yongzhen-periode (1722 – 1735) werd nieuw leven geblazen in de techniek van de Chinese tea-dust als een van de vernieuwingen van hooggebakken glazuren. Vanaf dan werden Chinese tea-dust vazen ook geproduceerd als keizerlijke waren in de kilns van Jingdezhen, waarschijnlijk om brons te imiteren. De kwaliteit van de Yongzhen tea-dust vazen is dan ook erg verfijnd en meestal werden de Chinese tea-dust vazen voorzien van een merkteken of stempel. Zo kan een expert het ‘Mark and Period’ Chinese tea-dust porselein keuren en een waardeoordeel opstellen op basis van de kwaliteit van de glazuur, helderheid van de kleuren en vorm van de Chinese tea-dust vaas.
