De millefleur of mille fiori decoratie op Chinese porseleinen kopjes en Chinese kommen valt best niet te verwarren met de Italiaanse mille fiori techniek van de glasblazers uit Murano. Wat Chinees porselein betreft duid de millefleur decoratie op een glazuurdecoratie dat ‘ontwerp met duizend bloemen’ betekend. Een Chinese kom met millefleur decoratie is over de hele oppervlak bedekt met bloemen waardoor de ondergrond haast niet meer zichtbaar is. Voornamelijk werd het millefleur motief gebruikt voor kleiner Chinees porselein als Chinese kommen, Chinese schalen en Chinees theeservies hoewel in zeldzame gevallen ook Chinese vazen met millefleur decoratie versierd werden.
De millefleur decoratie op Chinese porseleinen schalen is een typische Qing-decoratie die voor het eerst opdook tijdens de late Yongzhen-periode (1722 – 1735) en extreem populair was tijdens de Qianlong-periode (1735 – 1796), Jiaqing-periode (1796 – 1820) en Daoguang-periode (1820 – 1850). Tijdens de Qing-dynastie was het gebruikelijk om Chinese porseleinen schalen met gunstige boodschappen en symboliek cadeau te doen. Bij een Chinese millefleur schaal ‘schenken alle bloemen hun zegeningen’ aan de ontvanger. De belangrijkste bloemen waren zijn o.a. ‘De Vier Bloemen van de Seizoenen’: pioenroos, lotusbloem, chrysant en pruimenbloesem. Andere populaire bloemen waren hibiscus, rozen, madeliefjes, lelies, magnolia en orchideeën. De tussenplaatsen tussen de vele bloemen werden opgevuld met heldergroen gebladerte.
Dankzij de uitbreiding van pigmenten en technieken waaronder de famille rose kleurpaletten kon deze grote verscheidenheid aan flora op de Chinese porseleinen millefleur schalen op extreem naturalistische wijze bewerkstelligd worden. Om als deskundige de Chinese schaal of, per toeval, de Chinese mille fiori vaas te identificeren kan gekeken worden naar de verschillende stilistische kenmerken doorheen de Qing-dynastie. Zo waren de Chinese schalen tijdens de Yongzhen-periode in een bleker famille rose palet versierd en stonden de bloemen soms wat verder uit elkaar waardoor de witte ondergrond soms nog zichtbaar was. Tijdens de Qianlong-periode gingen de bloemen op de Chinese schaal veel dichter bij elkaar staan en waren ze ook wat kleiner.
Dankzij het gebruik van ijzerrood kon ook een meer realistische schaduwwerking bekomen worden. De trend van een meer verspreide positie van de bloemen keerde terug tijdens de Jiaqing- en Daoguang-periodes waarbij gebruik gemaakt werd van een vergulde ondergrond. Tijdens de Guanxu-periode werd dan weer een zwarte ondergrond gebruikt. De verschillende types van Chinese millefleur kommen zorgen voor een interessante toevoeging aan verzamelingen die getaxeerd kunnen worden op basis van kleur, vorm en conditie.